Κι ήταν απλό εκείνες τις μέρες να μελαγχολήσεις,
γύριζες από κατάρες σε ξόρκια,
κοίταζες με ελπίδα απ' το παράθυρο.
Κι ήταν επόμενο εκείνες τις μέρες να ερωτευτείς,
γιατί η ψυχή σου αποζητούσε κάτι πιο έντονο
το κορμί σου ήθελε να χαμογελάσει ολόκληρο.
Το 'νιωθες κακό κάθε σου σκέψη να ξεκινά με το "δώσε μου".
Ήθελες η περιπέτεια αυτή να είναι πιο ανιδιοτελής...
Κι αναρωτιόσουν αν θα γυρίσεις τον κόσμο ανάποδα
για να το καταφέρεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου