Οι μικρές
μελαγχολίες του Σεπτέμβρη
ανασαλεύουν
ένα καλοκαίρι που πέρασε
εξερευνούν
διψασμένα έναν χειμώνα που έρχεται
περιπλανούνται
νοσταλγικά στα σοκάκια των νησιών
κοιτούν
ατάραχες το φεγγάρι
σαν ένα
φανάρι, ασάλευτο, στο απέραντο τίποτα υψωμένο
μάρτυρας
όλων εκείνων που έφυγαν
μάρτυρας
όλων εκείνων που θα έρθουν
και μια
υποτυπώδης απλωσιά στα ιδιαίτερα της ψυχής
περιμένει να
γεμίσει αψεγάδιστες ακόμη υποσχέσεις
για άλλο ένα
αύριο
Καλώς ήρθες
φθινόπωρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου