Ονειροθραύστες

Υπάρχει άραγε κάποιος που δεν έχει έρθει αντιμέτωπος με εκείνο το βλέμμα της μασκοφορεμένης δυσπιστίας όταν ξεστομίζει με ελπίδα ένα μεγάλο όνειρο ή στόχο; Εκείνο το βλέμμα  που με μια ματιά μοιάζει να συμπονεί, προχωρώντας καταλαβαίνεις πως διαφωνεί διακριτικά και λίγο πιο πίσω κρύβεται το «ναι καλά, λέγε εσύ». Αυτό το βλέμμα, λοιπόν, αν το συναντήσετε έχετε να κάνετε με έναν ονειροθραύστη  που δεν είναι ακόμα έτοιμος να αποκαλυφθεί. Και τότε πρέπει να επιστρατέψετε όλη τη δύναμή σας για να υποστηρίξετε –όχι να πείσετε.

Οι διστακτικοί ονειροθραύστες  χτυπούν τη στιγμή που θα σας δουν  να αμφιβάλετε, οι πιο ισχυρογνώμονες δεν περιμένουν, διώχνουν το ενοχλητικό ζωύφιο μόλις το αντιληφθούν. Αραδιάζουν, λοιπόν, όλα τα λογικά επιχειρήματα γιατί «δεν πρόκειται» , χαμογελούν μελαγχολικά γιατί «κι εγώ μικρός τέτοια είχα στο κεφάλι μου, αλλά…» και θεωρούν ότι πρόλαβαν το κακό της απογοήτευσης και σας έβαλαν μυαλό πριν να είναι πολύ αργά. Αμ δε. Αν κάτι το θέλετε στ’ αλήθεια, κανένας ονειροθραύστης δεν μπορεί να το χαλάσει. Η ζωή μπορεί, οι ονειροθραύστες δεν έχουν τέτοια δύναμη. Αν λίγα λόγια «σωφρονισμού» είναι αρκετά για να καταρρεύσει ένα μεγάλο όνειρο…μάλλον δεν ήταν και τόσο μεγάλο.

Τα όνειρα είναι ο τρόπος να μάθουμε, να προσπαθήσουμε, να πέσουμε, να ξανασηκωθούμε, να αλλάξουμε, να βγούμε σώοι από μια κακή περίοδο, να γίνουμε αυτό που θέλουμε να είμαστε ή να το πλησιάσουμε. Κι αν αποτύχουμε σίγουρα θα έχουμε πάρει πολύ περισσότερα πράγματα από ότι αν τα είχαμε παρατήσει ακολουθώντας τη συμβουλή κάποιου σπλαχνικού ονειροθραύστη.

Μα όλα αυτά δεν είναι καινούργια, δεν θα γράψω για τα καλά του να ονειρεύεσαι, ήθελα μόνο να προειδοποιήσω για τους ονειροθραύστες: Είναι πολλοί και κυκλοφορούν ελεύθεροι. Μην τους ακούτε.