Νυχτερινές στιχομυθίες της ρουτίνας

Και που λες ετοιμάζομαι για ύπνο. Ώρες το λαχταρώ να κοιμηθώ. Είμαι κομμάτια από την κούραση. Ακουμπάω το κεφάλι μου στο μαξιλάρι ωραία και καλά και τσαφ! Μια φωνή πετιέται και αρχίζει σε εκνευριστικό τόνο τις ερωτήσεις:

-Τα πιάτα τα έπλυνες;

-Ουφ, όχι θα το κάνω αύριο.

- Στην εφορία πότε θα πας;

-Είπαμε, την Τετάρτη.

-Δεν πήρες πίσω τηλέφωνο την Αναστασία.

-Ωχ! Το ξέχασα!

-Τη βαλίτσα; Τη βαλίτσα πότε θα τη φτιάξεις;

-Σε ένα μήνα φεύγω, έχω καιρό.

-Να κάνεις λίστα, μην ξεχάσεις τίποτα!

-Όχι, όχι μην ανησυχείς. Άσε με τώρα να κοιμηθώ λιγάκι.

Και σιωπά για λίγο. Κι εκεί που νομίζω πως ησύχασε κι ετοιμάζομαι να βολευτώ, να σου πάλι!

-Καλέ, το γατί δεν το τάισες!!!!!

-Δεν έχω γάτα.